W 1966 roku Jerzy Kawalerowicz wyreżyserował adaptację powieści Bolesława Prusa, a produkcja filmu trwała ponad trzy lata.
Świetną kreację stworzył w filmie Jerzy Zelnik (wówczas jeszcze student PWST) jako Ramzes XIII.
Najwięcej pracy i scen wykonano w Łodzi, tu bowiem przygotowano kostiumy, tu także realizowano sceny rozgrywające się w pałacu władcy, w świątyniach i labiryncie, a także na Pustyni Błędowskiej.
Pewne sceny filmowe realizowano również w Azji i Afryce (Egipt,Luksor, Kair), a sceny zbiorowe, np na pustyni sfilmowano w plenerach Uzbekistanu (Buchara).
Ekranizacja oprócz doskonałych kreacji aktorskich prezentowała świetną sprawność warsztatową, film zachwycał wizją plastyczną, świetnie uchwyconymi np. barwami pustyni, co stworzyło niepowtarzalny klimat dzieła.
Film było nominowany do Oskara w kategorii najlepszy film obcojęzyczny.
Film został uznany przez amerykańskiego reżysera Martina Scorsese za jedno z arcydzieł polskiej kinematografii.