Jednym z tematów powiesc jest niedojrzałość.
To jedna z form działających na jednostkę i zachowania.
W „Ferdydurke” jest i „pupa”, będąca symbolem infantylizmu.
Upupianie to narzucanie jednostce dziecięcych ról, a czynią to inni ludzie i rozzmaite instytucje.
Niekiedy to człowiek na własne życzenie pozostaje w dzieciństwie.
Bohaterowie Gombrowicza są niedojrzali i dziecinni:
- Pimko wszystkich upupiał i sam w końcu stał się ofiarą marnej prowokacji,
- Uczniowie, którzy nie potrafili uciec od „pupy” przyprawianej im przez szkołę i belfrów,
- Młodziakowie infantylnie przywiązasni do nowoczesności,
- Wujostwo przyzwyczajeni do ustalonej hierarchii i świata, gdzie każdy ma swoje miejsce,
- Syntetyki Analityk, prowadzący jałowy, infantylny spóe,
- Miętus „zaprzyjaźniający się” z parobkiem,
- Zosia i jej infantylne wyobrażenia miłości,
- Józio, pisarz, „dzieckiem podszyty”.