Rzeczowniki używane tylko w liczbie mnogiej, np. kalesony, sanie, nożyce, imieniny, usta, wrota, dożynki, dzieje, Tatry, Karpaty, Sudety, Niemcy czy Włochy – nie dają się zaliczyć do określonego rodzaju gramatycznego, co powoduje wątpliwości podczas ich odmiany. Szczególnie dotyczy to ich dopełniacza. Większość tych rzeczowników ma w dopełniaczu „czysty temat”, niektóre jednak przybierają końcówkę -ów.
W przypadku nazw państw miejscownik prezentuje tradycje formy, choć dziś nietypowe, np. Niem-czech, Włosz-ech.