- “Gargantua i Pantagruel” – dzieło skierowane przeciw średniowieczu,
- Utwór wyraża ogromne bogactwo idei humanistycznych,
- Fundamenty utworu to motywy baśniowe o złośliwym diabełku sypiącym sól w gardła śpiących ludzi i sprowadzającym na nich pragnienie,
- Utwór składa się z pięciu ksiąg, przedstawiając historię dynastii dobrych olbrzymów, królów okolicy przylegającej do Chinon w Turenii: Tępousta, Gargantui i Pantagruela.
- W prologu Rabelais wskazuje, że baśniowe księgi mają ukryty sens,
- Bohaterowie eposu są olbrzymami o ludzkich cechach, takich jak: poczciwość, prostolinijność, choć nie brakuje im i różnych dziwactw, przywar i śmiesznostek,
- Potrafią być także aroganccy i wyzywający.
W dziele są zaprezentowane podstawowe założenia humanizmu, m.in. umiłowanie życia pod wszelkimi postaciami, żywotna siła tkwiąca w każdej jednostce, prawo, a nawet obowiązek człowieka do rozwijania wrodzonych przymiotów i zdolności, konieczność zdobywania uniwersalnej wiedzy i robienia wszystkiego, co mu się podoba.