Vaclav Hanka
(10 czerwca 1791, Hořiněves – 12 stycznia 1861, Praga)
Spośród czeskich poetów okresu romantyzmu właśnie na wyróżnienie zasługuje Vaclav Hanka.
Teolog z wykształcenia, pracownik Czeskiego Muzeum (od 1819), w 1822 roku mianowany bibliotekarzem tegoż muzeum.
Reformator ortografii języka czeskiego, wykładowca slawistyki na Uniwersytecie Karola w Pradze (od 1848), jeden z organizatorów Komitetu Przygotowawczego Zjazdu Słowiańskiego.
Powiązany jest różnorako z polską kulturą.
Hanka przeprowadził reformę ortografii języka czeskiego (wprowadził v zamiast w, au zamiast ou). Zasady ortograficzne wywodził z założeń opracowanych przez Josefa Dobrovského, u którego studiował filologię.
W 1848 roku został wykładowcą slawistyki na Uniwersytet Karola w Pradze. W tym samym roku został wybrany do dwunastoosobowego Komitetu Przygotowawczego Zjazdu Słowiańskiego[2].
Jest współautorem „Rękopisu królodworskiego” (1818), w Polsce wydanego w 1830 roku, ogłoszonego jako rzekomy zabytek staroczeskiej literatury (16 września 1817 roku).