Ernest Hemingway
( 21 lipca 1899, Oak Park, Illinois, Stany Zjednoczone – 2 lipca 1961, Ketchum, Idaho, Stany Zjednoczone)
Amerykański pisarz, dziennikarz, korespondent zagraniczny, laureat literackiej Nagrody Nobla w 1954 roku.
Przez wielu uważany za niedościgłego geniusza amerykańskiego prozy XX wieku.
Podczas I wojny światowej, fałszując datę urodzenia, by uczynić się starszym, został ochotnikiem Czerwonego Krzyża i znalazł się na froncie włoskim, gdzie został ranny.
Był uczestnikiem wojny domowej w Hiszpanii, walczył na frontach II wojny światowej, przed wojną mieszkał w USA i Francji (w Paryżu jako korespondent „Toronto Star”), w latach 1956-1959 mieszkał na Kubie, później powrócił do Stanów Zjednoczonych.
Od najmłodszych lat uwielbiał przyrodę i męskie sporty, był miłośnikiem corridy, rybakiem, myśliwym, doskonale strzelał.
Jego twórczość zawiera wiele akcentów autobiograficznych, pisarz był pacyfistą, krytycznie oceniał wszelki konflikty, potępiał okrucieństwo wojen, choć jednocześnie akceptował świat, z całym jego dorobkiem inwentarza.
Bohaterowie jego powieści i opowiadań to ludzie zmagający się z przeciwnościami losu, poszukujący sensu życia w walce z naturą i wrogiem. Najczęściej są to jednostki okaleczone przez wojnę, doświadczający upadku zasad moralnych czy systemu wartości.
Styl Hemingway cechuje rzeczowość, pewna suchość relacji, unikanie komentarzy autorskich i skupienie się na portretowaniu postaci przez ich opis ich zachowań i sposobu porozumiewania się (urywane frazy, równoważniki zdań – tzw. styl staccato), a jednocześnie to proza liryczna (poetycka) i wieloznaczna. Był twórcą własnego świata i reżyserem swego życia.
Pisał powieści, opowiadania, artykuły, reportaże, najbardziej znane utwory to: „Słońce też wschodzi”, „Pożegnanie z bronią”, „Komu bije dzwon”, „Stary człowiek i morze”, Śniegi Kilimandżaro”, „mieć i nie mieć”, „Biedni i bogaci”, „Za rzekę, w cień drzew”, Czterdzieści dziewięć opowiadań”, „Piąta kolumna”.
Był laureatem Nagrody Pulitzera 1953 oraz literackiej Nagrody Nobla. Zmarł 2 VII 1961, istnieje kilka wersji na temat jego odejścia, według rodziny doszło do wypadku z bronią podczas jej czyszczenia, według opinii publicznej było to samobójstwo, bowiem pisarz przez lata zmagał się z depresją, po Nagrodzie Nobla nie stworzył nic nowego.
Pisarz zyskał sławę światową, tłumaczony był na wiele języków, niektóre z utworów doczekały się ekranizacji.