Krytyka postkolonialna

  • Tak określa się postawę badawczą, poddającą krytyce fałszywe stereotypowe wyobrażenia świata.
  • Krytyka postkolonialna zajmowała się analizą postaw powstających  z punktu widzenia mocarstw kolonialnych (Anglia, Francja, Hiszpania, Portugalia, w tym także obecnych Stanów Zjednoczonych).
  • Przedmiotem jest przedstawienie struktury , kultury, relacji  kolonialistów i podporządkowanych ludów.
  • Jest protestem przeciw politycznej i kulturowej przemocy.
  • Broni słabszych mniejszości.
  • Jest rodzajem szeroko pojętej terapii psychologicznej.
  • Przedstawiciele badań postkolonialnych to:
  • *****  Edward W. Said, „Orientalizm”, 1978,
  • *****  Gayartri Chakravorta Spivak, „Krytyka postkolonialnego rozumu”, 1990,
  • *****  Homi K. Bhabha, „Miejsca kultury”, 1994,
  • *****  Ewa Thompson, Trubadurzy imperium”, 2000,
  • ***** Daniel Beauvois, „Trójkąt ukraiński”, 2005.