Ludowość i „pieśni gminne” w romantyzmie

  • Romantycy przypisywali tekstom ludowym wiele wartości.
  • Postrzegali je jako najbardziej autentyczne i narodowe.
  • Podkreślali, że  powstawały spontanicznie, anonimowo, a ponieważ przekazywano je w formie ustnej – nie podlegały żadnym o0bcym wpływom literackim.
  • Sądzono też, że mało zmieniały się przez wieki, dlatego mogą stanowić źródła wiedzy.
  • Fascynowały twórców bogactwem wyobrażeń, gdzie świat realny ścierał się z ponadrealnym.
  • Romantycy inaczej traktowali folklor niż ludzie minionych wieków.
  • W okresie oświecenia dążono do podniesienia poziomu życia chłopskiego i oświaty ludowej, dlatego wszelkie zabobony uznawano za przejaw ciemnoty.
  • Romantycy uznali kontakt z kulturą ludu za element wzbogacający przeżycia ludzi wykształconych.
  • Artystów interesowała wyobraźnia ludu.
  • Pojęcie romantycznej ludowości ma dwa znaczenia:
    • po pierwsze – oznacza wprowadzenie do twórczości literackiej elementów zaczerpniętych z folkloru,
    • po drugie –  wskazuje na działalność zbieracką, zmierzającą do możliwie wiernego zapisu tekstów i obyczajów ludowych.
  • Poeci uznali ludowość za skarbnicę pamiątek.