„Ojciec” Tadeusza Różewicza

• Wiersz z gatunku liryki refleksyjnej.
• Składa się z nieregularnych zwrotek.
• Nie ma rymów ani znaków przestankowych, czyli jest to wiersz biały.
• Tematem utworu są wspomnienia o ojcu.
• Podmiotem lirycznym jest dorosły syn wracający myślami do wspólnych minionych chwil.
• Używa czasu przeszłego, co oznacza odejście ojca.
• Jest to wyjątkowo ciepły  i pogodny obraz ojca.
• Ojciec był człowiek dobrym, pogodnym i wesołym.
• Czytelnik dostrzeże głęboką miłość synowską w tym obrazie.
• Adresatem jest każdy czytelnik, tym bardziej, że sam utwór kieruje myśli każdego do jego ojca.
• Poeta zastosował epitety (np. „stary ojciec”), porównania (np. „żył jak ptak”), przenośnie (np. „Idzie przez moje serce”).

Idzie przez moje ser­ce
sta­ry oj­ciec
nie oszczę­dzał w ży­ciu
nie skła­dał
ziarn­ka do ziarn­ka
nie ku­pił so­bie dom­ku
ani zło­te­go ze­gar­ka
ja­koś nie ze­bra­ła się miar­ka

Żył jak ptak
śpie­wa­ją­co
z dnia na dzień
ale
po­wiedz­cie czy może
tak żyć niż­szy urzęd­nik
przez wie­le lat

Idzie przez moje ser­ce
oj­ciec
w sta­rym ka­pe­lu­szu
po­gwiz­du­je
we­so­łą pio­sen­kę
I wie­rzy świę­cie
że pój­dzie do nie­ba