„Wieczór” Leopolda Staffa

  • Jednozwrotkowy utwór z gatunku liryki refleksyjnej.
  • Stanowi pogodną miniaturę poetycką.
  • Każdy wers liczy 5 sylab, co wpływa na jego rytmiczność.
  • Nie posiada natomiast  rymów.
  • Jego tematem jest przyroda i kojący z nią kontakt.
  • Chwile  szczęścia na jej łonie są wyjątkowo ulotne.
  • Szczęście to w ogóle coś niezwykłego i pojmowanego osobniczo.
  • W utworze Staffa mamy ilustrację ciszy, spokoju i równowagi tej zewnętrznej i duchowej.
  • W zasadzie tylko wtedy możliwe jest takie odczuwane.
  • Nadawcę poznajemy pośrednio poprzez jego wypowiedzi , co pozwala nam go utożsamić z samym poetą.
  • Odbiorca nie jest jasno wskazany, dlatego może to być każdy z nas.
  • Utwór niesie spokój, radość, poczucie radości.
  • W wierszu poeta wykorzystał anaforę (np. „Gwiazdy”, „Gwiazdy”, „I gwiazdy”) oraz powtórzenia (np. ” Nade mną”, „Pode mną”, „We mnie”.

Leżę na ło­dzi
W wie­czor­nej ci­szy.
Gwiaz­dy nade mną,
Gwiaz­dy pode mną
I gwiaz­dy we mnie