Pieśń pochodzi z 1863 roku i stanowi pochwałę stanu ułańskiego. Piosenka ma lekki charakter i zawiera aluzje do piechoty. W śpiewnikach funkcjonuje kilka wersji tej pieśń, podobnie zresztą, jak i tytułów. Utwór znany jest także pt. „Piosenka ułanów z 1863 roku” czy „Piosenka ułańska”.
Jedzie ułan lasem,
Śpiewa sobie czasem,
a piechur na boku
pilnuje tłumoku.
Hop! ha! tramda rada rada,
tramda rada, tramda rada, rada.
Hop! ha! tramda rada, rada.
rada rada da.
Nie ma tego domu,
nie ma i tej chatki,
gdzieżby nie kochały
ułana mężatki.
Hop! ha! tramda rada rada,
tramda rada, tramda rada, rada.
Hop! ha! tramda rada, rada.
rada rada da.
Kochają i panny
ale więcej skrycie,
każda za ułana
dałaby swe życie!
Hop! ha! tramda rada rada,
tramda rada, tramda rada, rada.
Hop! ha! tramda rada, rada.
rada rada da.
Bo u nas ułanów
to taka ochota,
lepszy wąs ułański
niż cała piechota.
Hop! ha! tramda rada rada,
tramda rada, tramda rada, rada.
Hop! ha! tramda rada, rada.
rada rada da.