Jean Artur Rimbaud
(właś. Jean Nicolas Arthur Rimbaud)
(20 października 1854, Charleville-Mézières, Francja – 10 listopada 1891, Marsylia, Francja)
Poeta francuski.
Uznawany za ojca surrealizmu ze względu na charakter jego twórczości.
Poeta młodzieńczy” (po ukończeniu 21 lat zaprzestał pisania).
Wróg jakichkolwiek konwencji: małżeństwa, moralności, państwowej władzy.
Wiódł barwny, artystyczny żywot.
W poezji znajdował ucieczkę od rzeczywistości i przyziemności, prowadził poszukiwania “poetyckiego słowa”, przy czym dokonywał rozmaitych eksperymentów, np. samogłoskom przypisywał konkretne barwy (A – czarne, E – białe, I – czerwone, U -zielone, O –
niebieskie).
Jego “Statek pijany” ma bardzo wątłą akcję, opisuje statek, który zerwał się z więzów holowników i wypłynął, wolny i niezależny na bezkresne morze. Przeżywa swoje wyzwolenie obrazowane za pomocą licznych fantastycznych wizji, które są zasadniczym elementem tekstu.
Mówi się, że wiersz jest “zbudowany z symboli”, które zresztą, oparte na popularnych skojarzeniach, nie są trudne do rozszyfrowania:
bezkresne morze i podróż – wyzwolenie, oderwanie się od obowiązujących “na lądzie” praw i przymusów, błotnista kałuża – silnie
skontrastowana z morzem – symbol ziemskiej rzeczywistości i codzienności, statek – jednostka, która zerwała więzy, jest wolna, ale samotna, więc tęskni: za dzieciństwem (motyw dziecka puszczającego papierowy okręcik) za uczuciem, stabilizacją. Akcja jest niezwykle wątła, bowiem nadrzędnym motywem jest tu nie fabuła, lecz swobodne, fantastyczne wizje.
Najlepszym tłumaczeniem “Statku pijanego” wsławił się Miriam.