Spinoza (Baruch) Benedykt

Benedykt (Baruch) Spinoza

(24 listopada 1632, Amsterdam, Holandia – 21 lutego 1677, Haga, Holandia)

Filozof uznawany za największego filozofa  Zachodu.

Holender z korzeniami portugalskimi (Żyd).

Przedstawiciel racjonalistycznej metafizyki.

Władał wieloma językami, m. in. hebrajskim, łaciną, hiszpańskim, francuskim i włoskim.

Kontynuator myśli Kartezjusza, uważał także matematykę za doskonały wzór myślenia.

Swoje poglądy przedstawiał wykorzystując dowody geometryczne.

Opierał je na antynomii duch a materia, Bóg a przyroda, stworzenie a Stwórca (Bóg).

Najbardziej znane jego dzieła filozoficzne to:

  • „Zasady filozofii Kartezjusza w porządku geometrycznym wywiedzione” (1663),
  • „Traktat teologiczo-polityczny” (1670)
  • „Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona”,
  • „Traktat o poprawie umysłu”,
  • „Traktat polityczny”,
  • „Traktat krótki o Bogu, człowieku i jego szczęśliwości” (cztery ostatnie dzieła ukazały się pośmiertnie)

Był także producentem soczewek, rzemiosła tego nauczył się w młodości.