Okres romantyzmu to czas ostrych polemik i sporów. Jeden taki bój na pióra z nich toczyli między sobą Krasiński i Słowacki.
Najważniejsze rozbieżności ujęte w „Psalmach przyszłości” i „Odpowiedzi na „Psalmy przyszłości dotyczyły:
- walki klas, która wg Krasińskiego (przedstawiciela arystokracji) była zjawiskiem niszczącym, zaś u Słowackiego prowadziła poprzez cierpienia do doskonałości i postrzegania sił ludu jako niszczących,
- roli poety wobec ludu, którą Słowacki postrzega jako istotna i nierozerwanie związaną z ludem, który wypełnić ma szczególną rolę, Krasiński zaś czuje ogromną obawę i przywództwo oddaje szlachcie,
- prawdziwej poezji, która jest wg Słowackiego wyrazicielką marzeń ludu, a jednocześnie objawieniem, poetycką karmą dla ludu, przeciwstawioną stylowi Krasińskiego z charakterystycznym chłodem, estetyzmem zdobnictwem i beznamiętnością.
Okazuje się, że poezja romantyczna budziła zachwyt, ale też wrogość czy złość, stając się przedmiotem kłótni ideologicznych.