Zamek Lubomirskich w Rozwadowie

Rozwadów jest obecnie dzielnica Stalowej Woli. Zamek Lubomirskich w Rozwadowie został wzniesiony w latach 1782- 1786. Z powodu bliskiego sąsiedztwa bagiennych trzęsawisk nie przewidziano w planach budowlanych żadnego podpiwniczenia w obrębie fundamentów tego obiektu. Całe przedsięwzięcie zrealizowano według kanonów modnego ówcześnie neoklasycyzmu.

Parterowe pomieszczenia były użytkowane aż do 1856 roku przez urzędy rozwadowskiego dominium. Z piętrowych pomieszczeń sporadycznie korzystała rodzina książęca. W Zamku prosperowało od 1857 roku pięć różnych instytucji na szczeblu nie tylko powiatowym. Obiekt ten stał się swoistym biurowcem, mającym przodujące znaczenie w całym regionie dolnosańskim. Ponieważ było w nim na stałe zatrudnionych blisko 30 pracowników rządowych, można snuć domysł, że niektóre z owych biur mieściły się w pokojach na piętrze.
Apartamenty zamkowe były wykorzystywane parokrotnie też do innych celów, zwłaszcza w okresach wojennych konfliktów. W 1809 roku podczas kampanii galicyjskiej księcia Józefa Poniatowskiego, obrał on sobie tutejszy zamek na kwaterę dla swego sztabu generalnego. Pobyt księcia Józefa trwał dwie doby. Wraz z nim usadowił się najprawdopodobniej w komnatach jego kilkuosobowy sztab.
We wrześniu 1831 roku dla ciężko rannych powstańców książę Lubomirski urządził polowy szpital. Ponad trzydzieści lat później, czyli pod koniec powstania styczniowego w 1863 r., powtórzyła się znów podobna historia. Kolejny, trzeci szpital wojenny urządzili Rosjanie podczas I wojny światowej w 1914 r.
We wrześniu 1939 roku ks. Potaczało zorganizował w tym obiekcie punkt opieki medycznej. Podczas okupacji hitlerowskiej Zamek służył z niewielkimi przerwami za ko-szary wojsk niemieckich.
Z kolei po wyzwoleniu spod okupacji niemieckiej usadowił się na parterze tego gmachu po stronie wschodniej sztab wojsk radzieckich. Niebawem Rosjanie zajęli cały gmach willi i zagospodarowali go na szpital polowy, który przetrwał do połowy maja następnego roku. Dopiero około połowy maja 1945 roku wojsko sowieckie opuściło obiekt. Wskutek tego Miejskie Prywatne Gimnazjum Ogólnokształcące, które mieściło się dotąd w budynku sądu rozwadowskiego, zajęło willę na rozkaz radzieckiego komendanta wojennego. Ta szkoła przetrwała do letnich wakacji 1948 roku. Od września tegoż roku przemianowano ją na Państwową Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Licealnego z prawem uzyskania maturalnego stopnia dojrzałości. Liceum owo istniało do końca roku szkolnego 1955. Następnie prosperowało w willi przez pięć kolejnych lat Państwowe Liceum Pedagogiczne, do czerwca 1959 roku.