W świecie lektur

Symbolizm w „Weselu” „Wesele” to najwybitniejszy dramat Stanisława Wyspiańskiego. W utworze tym twórca zastosował szereg zabiegów artystycznych, takich jak synteza sztuk (koncepcja „teatru wielkiego”), impresjonizm, symbolizm, fragmenty dramatu klasycznego, romantycznego oraz szekspirowskiego. Przede wszystkim zaś […]

Przedstawiona w dziele ;literackim sytuacja usprawiedliwiająca albo wywołująca wymianę kwestii między postaciami.

Konkretna sytuacja w utworze lirycznym. Określona jest przez pozycję podmiotu lirycznego, jego stosunek do świata przedstawionego, który użycza tła (psychologicznego, społecznego, obyczajowego) doznaniom i refleksjom wypełniającym utwór liryczny.

Podmiot liryczny jest czynnikiem ograniczającym całość wypowiedzi. Jego istnienie musi być w jakiś sposób umotywowane. Motywacja istnienia podmiotu jest najczęściej związana z jego funkcjami konstrukcyjnymi. Zostaje powiązany z jakąś sytuacją, w której realizuje się jego […]

Sytuacja określająca położenie narratora w utworze fabularnym. Związana jest z zastosowaniem konkretnej formy narracyjnej, która pozwala na zakwalifikowanie utworu do określonego typu literatury narracyjnej.

Odmienna od sytuacji  dialogowej. Różni się tym, że nie występuje podmiot, który takie rozmowy organizuje i w nie ingeruje. W dramacie jest to dialog lub monolog. Wygłaszające je postaci należą do świata przedstawionego. Ich wypowiedzi, […]

Polega na tym, że w jej centrum znajduje się tylko jedna osoba, mówiąca o jakiejś aktualnej sporawie. Podmiot liryczny może w momencie wypowiedzi być sam nadawcą i jednocześnie odbiorcą swego przekazu. Może też jednak zwracać […]

Koncepcja tworzenia, w której na pierwszy plan wysuwa się żywiołowość, nieskrępowanie normami artystycznymi oraz kierowanie się chwilowymi wrażeniami i impulsami. Wszystko to powoduje niemal opętanie albo rodzaj amoku prowadzącego do urzeczywistnienia zamiaru twórczego. Koncepcja szału […]

Tytuł umieszczony na karcie przedtytułowej. Zazwyczaj podawany w formie skróconej.

Banalne, stereotypowe i wiernie powielające konwencje, chwyty psychologiczne, fabularne lub ujęcia stylistyczne. Niekiedy tak nazywa się utwory, które charakteryzują się wymienionymi cechami.