„Dziady” to doskonały przykład dramatu romantycznego, gatunku, który upodobali sobie romantycy, ujawniając w nim pełną swobodę twórczą. Charakterystyczne cechy takiego dramatu to:
- złamanie klasycznej zasady jedności,
- zastosowanie fragmentaryczności fabuły,
- luźna, otwarta kompozycja,
- synkretyzm rodzajowy, wprowadzający do tekstu dramatu inne formy gatunkowe,
- scalanie różnych jakości estetycznych, m. in. tragizmu z komizmem czy fantastyki z realizmem,
- występowanie scen realistycznych i fantastycznych,
- przeplatanie scen kameralnych ze zbiorowymi.