- Zjawisko w literaturze światowej, mające swe korzenie w ruchach feministycznych XIX wieku, najpierw w Europie, później USA.
- Z punktu czysto literackiego spojrzenia wyodrębnianie literatury kobiecej spotyka się z wieloma sprzeciwami.
- Aspekt socjologiczny każe łączyć walkę kobiety o równouprawnienie z manifestowaniem przez nie praw do większej swobody obyczajowej, przy jednoczesnym podkreślaniu odrębności kobiecej psychiki.
- Ten nurt literacki pokazuje społeczno-obyczajową sytuację kobiety we współczesnym świecie.
- Paradoksem tej literatury jest walka o równouprawnienie i jednoczesne ukazywanie fatalnych zazwyczaj skutków owego równouprawnienia.
- W literaturze polskiej nurt ten znalazł swe miejsce w okresie Młodej Polski.
- Najmocniej i najbardziej dojrzale ukazywała sytuację kobiety twórczość międzywojennej poetki M. Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.
- Później elementy tego nurtu odnaleźć można u Urszuli Kozioł (1931-), Haliny Poświatowskiej (1935-1967), Anny Pogonowskiej (1922-2005), Mieczysławy Buczkówny (1924-2015) i Julii Hartwig (1921-2017).