Oppman Artur

Artur Franciszek Michał Oppman

(Pseudonim „Or-Ot”)

(14 sierpnia 1867, Warszawa – 4 listopada 1931, Warszawa)

Poeta okresu Młodej Polski, publicysta.

Pochodził z niemieckiej rodziny mieszczańskiej, która w 1708 przybyła do Polski z Turyngii.

Poeta dawnej Warszawy (varsavianista).

Był zafascynowany Starym Miastem w Warszawie, stolicy poświęcił m.in. utwory:

  • „Legendy warszawskie”, 1925,
  • „Stare miasto”, 1926,
  • „Pieśń p rynku i zaułkach”, 1931,

Współpracował z wydawnictwami:

  • tygodnika „Wędrowiec” (1901-1905),
  • „Tygodnika Ilustrowanego” (1918-1920).
  • „Kłosy”,
  • „Świt”, „Biesiada Literacka”,
  • „Bluszcz”,
  • „Tygodnik Mód i Powieści”,
  • „Żołnierz Polski”.

Był oficerem Legionów, wstąpił do wojska w 1920 roku, by walczyć z Sowietami.

Zaczynał od szeregowca, dosłużył sie stopnia pułkownika.

Uczył poprzez swe utwory patriotyzmu i polskiej historii:

  • „Epopeja napoleońska”, 1912,
  • „Pieśni o sławie”, 1917.

Aktywny zwolennik sprowadzenia prochów J. Słowackiego na Wawel.