Syrokomla Władysław

Syrokomla Władysław

(Ludwik Władysław Franciszek Kondratowicz herbu Syrokomla)

(29 września 1823, Białoruś – 15 września 1862, Wilno, Litwa)

Polski poeta i tłumacz epoki romantyzmu.

Nazywany „lirnikiem wioskowym” był niezmiernie popularnym i cenionym pisarzem.

Utrzymywał się z dzierżaw majątków ziemskich.

Ostatnie lata życia spędził w Borejkowszczyźnie, koło Wilna, gdzie obecnie w dworku, w którym mieszkał, mieści się muzeum.

Za udział w patriotycznych manifestacjach był represjonowany przez władze carskie.

Jest m. in. autorem:

  • „Gawęd i rymów ulotnych” (1853-1861),
  • „Urodzonego Jana Dęboroga” (1854),
  • „Dziejów literatury w Polsce”, dwa tomy (1851-1852),
  • „Przekładów poetów polsko-łacińskich epoki Zygmuntowskiej”, sześć tomów (1850-1852).

Współpracował z „Athenaeum” Kraszewskiego, „Teka wileńską”, „Gazetą Warszawską”, był współredaktorem „Kuriera Wileńskiego”.