
Wzorzec rytmiczny
Uzależniony od reguł systemu wersyfikacyjnego stały, idealny uklad okreśłonych komponentów językowych. Stary schemat wersyfikacyjny, realizowany w sposób regularny na przestrzeni wersu lub strofy.
Uzależniony od reguł systemu wersyfikacyjnego stały, idealny uklad okreśłonych komponentów językowych. Stary schemat wersyfikacyjny, realizowany w sposób regularny na przestrzeni wersu lub strofy.
Rodzaj zakończenia, które nie zamyka definitywnie fabuły. Nie rozstrzyga także losów bohaterów. Występuje w dramacie i powieści.
Uważane za gatunki twórczości estradowej. Krótki tekst narracyjny. Posiada zaskakującą, humorystyczną puentę. Teksty te łamią tabu obyczajowe, polityczne, środowiskowe, Przekazywane są podczas spotkań towarzyskich, występów estradowych. najczęściej ustnie. Niekiedy bywają publikowane w wydawnictwach czy książkach. […]
Jeden z najważniejszych wymogów poetyki klasycznej. Nakazuje przestrzeganie w dramacie jedności: miejsca, czasu, akcji
Gatunek literatury parenetycznej popularny w piśmiennictwie XVI wieku. Utwór, który przedstawiał i polecał wzór życia do naśladowania. Był stosowny dla poszczególnych stanów, grup społecznych, sprawowanych funkcji. Swą formą przypomniał traktat filozoficzno-dydaktyczny.
Określenie związane z przemijaniem i zanikaniem poszczególnych gatunków literackich. Określenie odnosi się też do przedstawiania zmian zachodzących w obrębie gatunków. Wiąże się z cyklem rozwojowym literatury, okresami historycznymi. Wyodrębnia się pewne elementy życia gatunków: I […]
Żywot, gatunek literatury parenetycznej, ktory ilustruje wzorowe życie postaci reprezentującej określony zawód lub sprawującej daną funkcję społeczną. Literatura parenetyczna to twórczość poprzez którą propagowane są wzorce godne naśladowania, pouczające i wychowujące czytelnika.
Copyright © 2023 | MH Magazine WordPress Theme by MH Themes