Epoki

Okres najstarszych cywilizacji. Istniały na Bliskim Wschodzie a także wokół Morza Śródziemnego. Najdłuższa z epok historycznych. Trwała około 4 tysięcy lat. Jako datę jej zakończenia wskazuje się rok 476. Wówczas to upadło cesarstwo zachodniorzymskie. Dorobek […]

Grecki malarz Zeuksis (V-IV w p.n.e) malował niezwykle pięknie, gdy więc na swym obrazie przedstawił winogron – ptaki zlatywały sie do nich, bo były tak podobne do naturalnych (historia opowiedziana przez rzymskiego pisarza Pliniusza Młodszego […]

Starożytni ludzie uznawali muzykę za dar bogów. Ceniono wysoko te zdolności. Przypisywano muzyce wiele pozytywnych cech. Uważano, że ma wpływ na oczyszczenie duszy i kształtowanie charakteru. Przypisywano jej możliwość rozwoju umysłu i wrażliwości. Wykorzystywano muzykę […]

Starożytni ludzie zwracali szczególną uwagę na wróżbiarstwo. Poważaniem i estymą cieszyli się wróżbici. Zdaniem ludzi poprzez nich znaki dawali ziemianom bogowie. Przedmiotem zainteresowania były pewne symbole, pojawiające się w lotach ptaków czy snach. Ich znaczenie […]

Rzym stał się ośrodkiem kultury łacińskiej. Pojawia się ona ok. III/II w. p.n.e. Rzymianie przejęli większość bóstw z greckiego panteonu i dlatego większość mitów jest wspólna, zmianie uległy tylko nazwy bóstw. Zachowano także zamiłowanie do […]

Charakterystyczna technika pisarska , którą wprowadził autor „Podróży sentymentalnej” Laurence Sterne (1713-1768). Sternizm polegał na rezygnacji z tradycyjnego sposobu przedstawiania wydarzeń fabularnych na rzecz fabuły potraktowanej parodystycznie. Powieść typu sternowskiego jest zwykle luźną mozaiką epizodów […]

Stosowność, z łac. decorum, stworzona w antyku  główna zasada poetyki klasycystycznej, nakazująca harmonię , czyli stosowność poszczególnych elementów utworu literackiego. najbardziej istotna była reguła , by styl języka danego utworu zachowywał  normy  gatunkowe utworu,  w […]

    Po mistyczno-mesjanistycznej epoce uczuć – okresie romantyzmu – nadeszła nowa ideologia, nowy sposób myślenia, nowe cele i idee – epoka pozytywizmu. Positivus – realny, praktyczny pochodzi z dzieła francuskiego myśliciela Auguste’a Comta „Wykłady o […]

Kierunek w badaniach literackich ukształtowany w latach 30. XX wieku dzięki pracom przedstawicieli tzw. praskiej szkoły strukturalnej: Jan Mukařovský (1891-1975), Roman Jakobson (1896-19820, Josef Hrabák (1912-1987), Antonín Vodička (1907-1975). Nurt popularny również po wojnie. W […]

Kolebką stylu renesansowego były Włochy. Nazwa pochodzi od słowa „ribnascita”, odrodzenie. Okres trwania to od XV do końca XVI wieku. Renesans nawiązywał do kultury antycznej. Czerpał wzory ze sztuki greckiej i rzymskiej. Wyróżniał takie cechy, […]