Rodzaje i gatunki literackie, poetyka

Typ satyry popularnej w literaturze antycznej. Łączay w sobie elementy prozy i wiersza w ramach jednego utworu literackiego. Nazwa pochodzi od imienia greckiego poety i filozofa Menipposa (III wiek p.n.e.).

Pojęcie odnosi się do prześmiewczych elementów utworu. Wyraża się w ośmieszaniu i piętnowaniu określonych zjawisk, cech i postaw. Funkcją utworu satyrycznego jest wpływ na odbiorcę i prezentacja zalecanego wzoru. Osiąga się to poprzez obnażenie zjawisk […]

Science fiction fantastyka naukowa, dziedzina fantastyki literackiej, gdzie świat przedstawiony umiejscowiony jest w przyszłości i opiera się wizjach i przewidywaniach rozwoju techniki. Utwory dziejące się w przyszłości w stosunku do momentu ich pisania. Oparte w […]

Średniowieczne pieśni kościelne o charakterze hymnicznym. Początkowo były zrytmizowaną prozą ozdobioną rymami. Później przekształciły się w całostki złożone z kilku par strof. Czasy rozkwitu stworzonej w IX wieku sekwencji przypadają na wiek XII i XIII, […]

Tekst kultury popularnej. Książka zawierająca tłumaczenia snów. Przedstawia charakterystyczne motywy, elementy pojawiające się w snach. Stanowi zapowiedź zdarzeń przyszłych.

Określenie używane w odniesieniu do nowel, opowiadań albo różnych pisanych prozą krótkich utworów epickich.

Sielanka – bukolika, ekloga, idylla, gatunek literacki obejmujący utwory z życia wiejskiego, ukazujące wyidealizowany świat i beztroskie życie rolników, pasterzy, myśliwych, rybaków itd. Sposób ukazywania postaci jest skonwencjonalizowany, czyli sztuczny, zgodny z formami wypracowanymi przez […]

Z łaciny = las rzeczy. Stanowi typ rękopiśmiennej księgi domowej. Charakterystyczna dla kultury staropolskiej, zwłaszcza barokowej. Zawiera różne teksty użyteczne, m. in. przepisy, życzenia, receptury, mowy, cytaty. Zbiory tego typu nie były jednorodne gatunkowo, stylistycznie […]

Pieśń o charakterze okolicznościowym. Uprawiana była w okresie od XII do XIV wieku w poezji prowansalskiej. Jest to zwykle pochwała władcy lub rycerza wygłaszana przez poddanego. Częściej – to satyra lun nasycony inwektywami pamflet na […]

Krótki utwór literacki. Zwykle w tonacji humorystyczno-żartobliwej. Przeznaczony do wykonywania na scenie. Jedna z form sztuki kabaretowej.