Interpunkcja

Średnik to znak interpunkcyjny, wskazujący oddzielenie, znacznie jednak mocniejsze niż przecinek, a słabsze od kropki. Średnik wykorzystuje się: w rozbudowanych wypowiedziach (np. Książka rozbudza wyobraźnię; dobry film wprowadza  w doskonały nastrój; muzyka łagodzi obyczaje), do […]

Wielokropek to znak interpunkcyjny używany stosunkowo rzadko. Występuje na końcu zdania, a  wykorzystuje się go w przypadku: gdy wypowiedź została z jakiegoś powodu przerwana  (np. Dawno temu powiedziałam, ale…), nieoczekiwanych słów (np. Na lekcji Basia […]

Zasady użycia znaków interpunkcyjnych. Ustaliła je (skodyfikowała) w polskich tekstach Komisja Edukacji Narodowej (KEN) w 1773 roku. Przy ich stosowaniu winno się brać pod uwagę:  budowę składniową tekstu, treść zdań , rytmikę mowy, zakres uczuciowy, […]

Znak graficzny dodawany do iter dla oznaczenia brzmień odmiennych od brzmień właściwych danym literom. W języku polskim znakami diakrytycznymi są: kropka, przecinek, ogonek. Znaki te umieszczamy nad litera lub pod literą.

Znak interpunkcyjny, stosowany w przestankowaniu. Graficzny znak stosowany w pisowni, który pozwała zrozumieć napisany tekst. Polski system interpunkcyjny zawiera 10 znaków, a każdy z nich spełnia określoną rolę.

Wykrzyknik wskazuje emocjonalne zabarwienie wypowiedzi, podkreśla pewne emocje. Stosujemy go, gdy: wypowiedź ma charakter rozkazu, np. Natychmiast oddaj mi moją książkę! wypowiedź ma  charakter życzenia, np. Pożyczyłby mi tę książkę! wypowiedź ma charakter okrzyku lub […]

Znak zapytania (pytajnik) to znak interpunkcyjny, wskazujący na intencję wypowiedzi, umieszczany na końcu zdania (zdanie pytające). Do polskiej literatury wprowadził go Jan Kochanowski,  w okresie renesansu. Pytajnik znajduje zastosowanie w:  po wyrazach, zdaniach i równoważnikach […]

Znaki diakrytyczne to znaki graficzne w postaci kreski, kropki, ogonka , dodawane  do litery. Taka modyfikacja niektórych liter powoduje oznaczanie w piśmie odmiennych głosek niż litery podstawowe, np.: a – ą, e – ę, c […]