Stylistyka, język jako narzędzie porozumiewania się

Do składników języka zalicza się: Słownictwo, czyli podstawowy zasób słów, do którego zaliczamy wyrazy rdzenne, wyrazy powszechnie znane oraz słownictwo specjalne, obejmujące wyrazy nowe, jeszcze nieupowszechnione i specjalną terminologie techniczną czy naukową. Budowę gramatyczną  obejmującą […]

Termin wprowadzony przez francuskiego teoretyka literatury Pierre Guirauda (1912-1983). Słowa klucze to wyrazy, które pojawiają  się bardzo często w utworach danego twórcy. Powtórzenia występują w ramach stylu lub prądu literackiego. Ta częstotliwość podkreśla szczególne ich […]

Właściwości mowy określonej, niewielkiej społeczności ludzkiej: zawodowej, terytorialnej, towarzyskiej, religijnej itp. Pozwala odróżniać ja od innych socjolektów.

Powtarzanie wyrazów, niekiedy tych samych, niekiedy pokrewnych (np. Odyseusz deklarował ogromną miłość wobec rodziny. Bohater powtarzał to wielokrotnie swoim kompanom). Stosowanie synonimów, zastępowanie niekiedy nazw własnych wyrazami z języka potocznego, niekiedy pospolitymi (np. Warszawa to […]

W codziennej mowie i literature sposób ukształtowania wypowiedzi za pomocą różnych środków językowych ze względu na cel, a także w zależności od indywidualnych umiejętności i preferencji nadawcy.

Styl artystyczny, styl właściwy utworom literatury pięknej, tworzący indywidualność dzieła. Styl autora określają: zasób leksykalny języka, wyrazy bliskoznaczne (synonimika), elementy języka i sposób formułowania myśli, refleksji i widzenia świata, osiągane efekty, budzenie wrażliwości, poczucia piękna […]

Zespól ustalonych sposobów konstruowania wypowiedzi, które maja podobne cele i funkcje oraz ustalają takie same relacje między nadawca i odbiorcą. Wyróżnia się  m. in. styl publicystyczny, naukowy,  urzędowy, mówiony (potoczny).

Styl naśladujacy formy ustnego opowiadania. Charakteryzuje się luźną kompozycją, częstymi powtórzeniami, zwrotami do słuchaczy.